Indie Rock & Stuff

Maciek

tak, to przecież produkcja polskiego radia.
ale moje zdanie nie jest poważane Wink

Charlotte

jest, po Twojej akcji promocyjnej wczoraj zaczęłam poznawać Afro Kolektyw Wink

Ciumok

Dziękuję za dedykację... nie odsłucham;)

tomano

Połącz kropki. nie rozwali niczym nowa rewolucja, ale płyta jest definitywnie świetna! więcej odsłuchów i opinii na horyzoncie. jest twardsza tekstowo. takie wrażenie odniosłem... dobrze.

acr

To ja wkleję co gdzie indziej na szybko napisałem, bo mi się nie chce od nowa.

Połączyłem kropki.
Generalnie, jak pisałem wielkie oczekiwania, rozkręcone maksymalnie po Offsesji, zmiażdżone trochę promomix'ami, dodeptane niusem o braku skitów etc. etc.
Walić.
Generalnie łącząc kropki, albumowe, z wcześniejszymi zapowiedziami, pamięcią o tym, jaką muzą się Jax przez ostatnie dwa lata jarał najbardziej, to badziewie ma sens. Badziewie, powiedziałem, ale już zmieniam zdanie. Mówiłem wcześniej, o "Mężczyznach Brudnych i Złych" którzy poza tekstem mi nigdy nie leżeli, za wyjątkiem gościnnej zwrotki u Much, "Przepraszam" wykastrowanym z tego bezczelnego skurwysyństwa wokalnego.. nie, znów: walić.
To wszystko ma sens.
I dziś w tym tracku Wam sprzedam oldskul, bo dawniej było mega po prostu
Otóż właśnie, oldskul, total, ejtisowe synth'y, beat'y, zagęszczenie sampli, przygrywek, detali, jazda wokalu. Te rzeczy.
Kawałki wyrwane z kontekstu jakoś się nie prezentowały najlepiej, ale wszystko to brzmi tu szalenie dobrze w tej misternie ułożonej całości. Te lekko przeorane w studiu pasują, po prostu, tyle. Ale nie żeby były znowu zapełniaczami luk między najlepszymi joint'ami, dzie tam. Podejrzewam że w przypadku przynajmniej trzech z czterech tracków znanych wcześniej działa tu jedynie syndrom "doznałem tej wersji, to nową porównuje i jest z zasady mniej". Jedynie "Łez W Uszach" mi szkoda i przeboleć jakoś nie mogę do końca bieżącej wersji, bo tamta wcześniej znana ani trochę nie odpadała od ogólnej koncepcji tego albumu, a i lepszą była po trzykroć, najmniej. "Informatyk" poziom trzyma.

Tyle o tym. Mnie to rusza, buja, trzepie, pomału hook'i ryją tunele w zwojach mózgu, dokopują się do jądra konkretniejszych doznań. "Ostateczne Rozwiązanie Naszej Kwestii" to jest masterpiece z tymi skrzypkami, wkrętem ogólnym, no żesz cholera, ramy skojarzeń obejmują Marka Grechute nawet (tylko bez gupich docinek, ja wiem że to z kosmosu wzięte, ale), a tekstu w szkołach uczyć powinni programowo.

Natomiast Mozart Pisał Bez Skreśleń urywa dupę. Krótko mówiąc. Muzycznie jest kosmiczny, kosmiczny z filmu ero-SF z przełomu lat 70/80, napakowany disco, funkiem, całymi new romanticowymi i raperskimi ejtisami, z bonusowymi znowu folkowymi skrzypkami, zupełnie znikąd i w tej pisaninie zdawałoby się bez sensu wpieprzonymi, ale, ale, nie czytać, posłuchać jak to brzmi!

Będę Bić Was Mocno i Długo to trzeci z mojego topu tej płyty, jak ktoś do tej pory nie kminił co to do cholery jest ten "organiczny hip hip jazz" teraz nie ma prawa nie zrozumieć. Refren miażdży.
Jest też kilka track'ów bardziej brzmiących jak starsze Afro, właśnie one trochę odstają, ale też bez przesadyzmu, bo się jednak przy nich od razu okazuje, że to po prostu progres jest mocny, a nie wyrwanie z korzeniami tego, co wcześniej, i sieknięcie nowym zupełnie czymś. Daje radę, daje radę.

Ranking na teraz:
1. Pilśniowa
2. Kropki
3. Czarno Widzę

Chociaż tekstowo Kropki koszą wszystko.

"Pozdrawiam siebie."

I pana Kokosa.

Cadio

byłem na koncercie w Balsamie niedawno, wcześniej miałem porównanie z koncertem Łony&The Pimps i różnicę widać nie tylko po wieku i wyglądzie publiki (na Łonę przyszli zwykli ludzie ok.20 i starsi, a na AfroKolektyw było mnóstwo lansiarzy w wieku gimnazjalno-licealnym). Poza piciem na scenie i pedalskimi wstawkami Afrojax nie miał nic do zaproponowania publiczności, a że ma kiepską dykcję, to mało który kawałek dało się zrozumieć bez znajomości płyt. Nawet rzekoma przewaga Kolektywu ze względu na to, że grają na żywych instrumentach okazała się bzdurą- The Pimps zagrali fantastyczny, prawie rockowy koncert, a cały Kolektyw brzmiał po prostu niewyraźnie- może zła realizacja dźwięku? Naprawdę, do klasy światowej dużo im brakuje, przede wszystkim serca profesjonalizmu.
Łona&The Pimps w "Nic tu po nas" to klasa nieosiągalna dla Kolektywu. Sorry, taka prawda

Maciek

wypił trochę i wszytko mu się popierdoliło.

Cadio

ja czy Jax? Very Happy

Maciek

w sumie to wy obaj ;> co do jaxa, to nie zapominaj, że byłeś na record release PARTY

Cadio

Jak gówno prawda jak prawda- oni prawie w ogóle nie grają na serio, to jak mają być wiarygodni w poważniejszych sprawach?
Nie wiem, czy to record release party czy koncert promujący płytę. Na Łonie grali muzykę, na Kolektywie zwyczajnie opieprzali się na scenie.
Nie ma chuja, żebym pomylił 15-latków z 20-latkami. Mógłbym się rąbnąć w połowie przypadków, i tak by wyszło na moje. Mnóstwo gówniarstwa i wiekowo, i w zachowaniach. A gdzie Radiohead, gdzie Afro Kolektyw? Że grzywacze też słuchają RH?

Maciek

http://www.youtube.com/watch?v=SbNTM6op1NE

x

ja pierdole.owa płyta była kiedys przesluchana przeze mnie po łebkach i miałem dosyć kwaśną minę po. ale, ostatnio jadąc trasą rzeszów-katowice pociągiem o 4ej godzinie jebnałem sobie, z ciekawości i .... umarłem. co za aranże, jakie hooki, magia funku, a teksty, łohoho.
i połączyłem kropki Very Happy

tomano

mozart! :]

Astrogirl

nawet mnie się podoba a nie trawię całego polskiego hip hopu,przyjemne klimaty bujają i grzeją w takie zimne dni,latem bym pewnie tego nie kupiła Smile

i te jajcarskie teksty,ale jak brać je z przymrużeniem oka,to świetnie pasują
chodzę po domu i śpiewam chciałbym umrzeć zagłaskany na śmierć,na śmierć,na śmierć- rozwala mnie ta piosenka,pewnie dlatego że pierwszy raz posłuchałam jej tylko dlatego że zobaczyłam to feat Michał Wiraszko po tytule Laughing

a mimo wszystko od razu mi się spodobała Wink