Indie Rock & Stuff

matinee · Wysłany: Wto 0:20, 20 Mar 2007 Temat postu:

Czyli troche na zasadzie 'poproszę la kotlet' z francuskiego:]

Jeśli chodzi o tła, to Stereolab i Cocteau Twins są najlepszym rozwiązaniem, choć akuart dziś podczas nauki łaciny bardzo miło sluchało się Before and After Science, ze szczególnym uwzględnieniem Julie with... i By This River.

Marquee Moon · Wysłany: Wto 0:35, 20 Mar 2007 Temat postu:

O, Stereolab i Cocteau Twins to jest coś, z czym powinnam się bliżej zapoznać. Jakieś sugestie?

Z nauką i muzyką mam dziwnie - to znaczy, jak coś na przykład wynotowuję z podrecznika to luz, może sobie lecieć nawet Dead Kennedys, a i tak jestem skupiona. A jak coś tylko czytam (szczególnie coś, na co nie mam ochoty), no to mnie wszystko rozprasza, zwlaszcza fenomenalna muzyka.

No, ale Julie With albo Energy Fools the Magician są dobre do takiego wychilloutowania się.

Hmm, a King's Lead Hat jest ponoć dedykowane Talking Heads. Zresztą to anagram tej nazwy. Ponoć Eno lubi takie zabawy, np Brian Eno - One Brain. Coś tam jeszcze powymyślał, ale nie pamiętam.

matinee · Wysłany: Wto 0:59, 20 Mar 2007 Temat postu:

Mądrzejsi ode mnie się już wypowiedzieli w temacie Stereolab odnośnie kolejności poznawania płyt.
I wypowiedz, jak się okazuje również Konrada, z tematu o CT:
"Cocteau Twins!! Muszę powiedzieć, że zawsze byłem zakręcony na ich punkcie!! mam wszystkie wydawnictwa, włącznie z EPkami (które tak Frazer z kolegami cenili ). Najwspanialsze rzeczy jakie wydali to dla mnie: hmmm, tutaj będzę długo wymieniał
-Love's Easy tear EP (a konkretnie "Those Eyes That Mouth")
-Aikea Guinea EP
-Peppermint Pig EP (tytułowy numer!!)
-Treasure LP (całość)
-Tiny Dynamine EP (numer "Pink Orange Red")
-Milk & Kisses LP (całość)
-Heaven Or Las Vegas LP (numer "Cherry Coloured Funk", "Fifty-Fifty Clown")
i wiele wiele innych...
I wypowiedź, również Konrada jak się okazuje, na temat Cocteau Twins:
"Cocteau Twins!! Muszę powiedzieć, że zawsze byłem zakręcony na ich punkcie!! mam wszystkie wydawnictwa, włącznie z EPkami (które tak Frazer z kolegami cenili ). Najwspanialsze rzeczy jakie wydali to dla mnie: hmmm, tutaj będzę długo wymieniał
-Love's Easy tear EP (a konkretnie "Those Eyes That Mouth")
-Aikea Guinea EP
-Peppermint Pig EP (tytułowy numer!!)
-Treasure LP (całość)
-Tiny Dynamine EP (numer "Pink Orange Red")
-Milk & Kisses LP (całość)
-Heaven Or Las Vegas LP (numer "Cherry Coloured Funk", "Fifty-Fifty Clown")
i wiele wiele innych..."

A to każdy tak chyba ma, bez chęci do czytania nawet krzywo ułożone książki na półce rozpraszają, a co dopiero mówić o muzyce, którą się lubi.

Ładne to z tym One Brain, nie powiem;)

Marquee Moon · Wysłany: Wto 1:07, 20 Mar 2007 Temat postu:

Dobra, to zaczynam od Treasure, bo wydano ją w roku, w którym się urodziłam. Zobaczymy.

Marquee Moon · Wysłany: Śro 22:57, 21 Mar 2007 Temat postu:

Tak sobie dzisiaj słuchałam Here Come The Warm Jets i mnie naszła refleksja, że Eno tą płytą wyrobił sobie żółte papiery. Ten album jest pomylony, co on tam wyprawia.

Leci sobie dosyć spokojne On Some Faraway Beach, a potem nagle uderza odjechany pulsujący Blank Frank z tym dziwnym wokalem, plus te zgrzyty i masa bliżej niezidentyfikowanych dźwięków. I tak przez cały album. Albo ta parodia (?) wokalu Bryana Ferry'ego w The Paw Paw Negro Blowtorch, a że rozstali się w nienajlepszej atmosferze, to to dosyć złośliwie wygląda. A na prawie sam koniec zostawił Some Of Them Are Old, który brzmi jak The Beach Boys z czasów Pet Sounds, tylko, że na ostrym kwasie.

Zważając na fakt, iż chwilę przed tym debiutanckim solowym albumem wydał z Frippem krążek No Pussyfooting utrzymany w całkowicie innym tonie (muzyka wyłącznie instrumentalna, spokojna, ale przeszywana tą niepokojącą gitarą Frippa), to naprawdę nie wiadomo było co myśleć o tym gościu. A jeśli dodać jeszcze do tego image Eno... Po Here Come The Warm Jets mógł w zasadzie nagrywać wszystko, bo do szuflady żadnej nie przystawał.

matinee · Wysłany: Sob 12:31, 24 Mar 2007 Temat postu:

Podłoże powstania tej płyty swoją drogą, ale dzwięki, które na niej wydaje są trudne do przebicia. Włączyłam ją sobie uzupełniając notatki, że akurat wspólokatorka była w mieszkaniu, siłą rzeczy została zmuszona do wysłuchania... jej mina była bardziej niż dziwna przy kilku utworach, to chyba jednak nie jej klimaty Laughing

Marquee Moon · Wysłany: Sob 18:15, 24 Mar 2007 Temat postu:

Bo to jednak trzeba mieć chyba trochę niepoukładane w głowie, żeby tego słuchać. W moich kategoriach myślenia o świecie to zdecydowanie określenie z tych pozytywnych. Razz

Fajne miny mieli kiedyś ludzie na jakiejś imprezie, jak poleciało Velvet Underground. Taka konsternacja zapanowała. Muzyka to, kurwa, czy co?
Trzeba teraz z Eno spróbować.

matinee · Wysłany: Sob 22:00, 24 Mar 2007 Temat postu:

Mhm, czyli mam niepoukładane w głowie, to dobra wiadmość.

Uważaj żeby nie opuścili imprezy ze zdegustowaną miną.
Chooociaż na imprezach niekoniecznie tanecznych mógłby się sprawdzić, nawet wśród ludzi mających poukładane w głowie;)

SztukaSpadania

Nie lubię ambientu. Nie lubię twórczości Eno. Ale szanuje go za wkład w "Viva la Vida or Death and All His Friends" Coldplay.

Lady

Lepiej szanować go za wpływ na twórczość Bowiego czy U2.

tomano

Ciumok

SztukaSpadania

Nie trawię U2 i Bowiego również nie ;P

x

lol.
loł.
low.

Ciumok

Bowie miał długi, wieśniacki okres więc jestem w stanie to zrozumieć, a sam U2 nie trawię.

Tylko, że jak posłuchać starego Bowiego to można mu wybaczyć wszystko.