Indie Rock & Stuff

czołgaj się

Kazik to musi wszędzie wsadzić kawałek swojej el dupy, że tak zacytuję.

jarząb

muzyką kazika to ja rzygam. non stop polityczne przyspiewki, ile mozna.

czołgaj się

wiem, że najpierw słuchałem tych jego wersji, ale to nie miało nic wspólnego z waitsem, raczej z poprzednią płytą "melodie kurta weilla". jest to jedyna na dziś płyta kazika, którą jeszcze toleruję. a poza tym to go już niespecjalnie lubię.

Ciumok

Hehe, a ja bardzo go lubię. No bo słucham od tego momentu mniej więcej samego co edukację państwową swoją prowadzę...

FF

Toma Waitsa tylko kojarzę. Nie wiem, czy to dobrze, czy źle, ale zaczynam od płyty Blood Money. W ostatnim Dużym Formacie jest tłumaczenie jego piosenki - chyba Blind Love.

Kul

Kurczę... Orphans jest na prawdę niezłe

godfather

chcialbym pana waitsa zaczac sluchac
polecce mi jakas plytke zebym wysluchal wciagnal sie i polknal jeszcze pare, hm?

czołgaj się

ja zacząłem od Rain Dogs, ale miałem dwa podejścia, więc nie wiem. Chociaż... spróbuj w sumie - Rain Dogs-Frank's Wild Years-Orphants może.

godfather

ok, sprobuje
zobaczymy czy bedzie z tej maki jakis chleb
dzis 2 razy na niego wpadlem - ogladalem kawalki kawy i papierosow a potem wpadlem na cytat z niego: 'musisz caly czas byc w ruchu, w koncu zaden pies nie obsikal jeszcze jadacego samochodu'
stwierdzilem, ze to znak

Gamiks

o zdecydowanie Rain Dogs. jak to Cie nie wciagnie, to z reszta raczej ciezko pojdzie.

Marquee Moon

A Real Gone to jak wypada w stosunku do reszty pod względem ciężkości? Znam tylko tę płytę i nie jest łatwo. Oj, nie jest.

czołgaj się

za Real Gone nie odpowiadam, bo jej nie znam.

Marquee Moon

A to nie jest jedna z popularniejszych płyt Waitsa?
Kiedyś wypatrzyłam ją u kogoś na półce, pożyczyłam i próbuję do niej co jakiś czas podchodzić, ale przygoda zawsze kończy się w połowie albumu.

godfather

rain dogs
piekna plyta, zakochalem sie po 'tango till they're sore'
to jest ciezkie, jet blues, jest halas, jest cisza i ten glos ['anywhere i lay my head'....]
genialne
odezwe sie po nastepnej porcji

cd:
frank's wild years nie tak mocno, jak rain dogs, ale caly czas swietne, przede wszystkim i'll take new york, straight to the top, train song[!!!].

aha, i podczas wymyslilem idealne okreslenie na jego muzyke podczas rozmowy z kumpela:

'[...]poza waitsem, on mi sie kojarzy z napranym facetem, ktory stracil wszystko, wiec siedzi na ulicy z gitara, z papierosem w ustach i stlumionym zachrypnietym glosem spiewa chrapliwego pijanego bluesa o tym, ze konczy sie dzien.'

czołgaj się

swordfishtrombone-rain dogs-frank's wild tears następują chronologicznie jedna po drugiej, dlatego takie dość podobne są.