Indie Rock & Stuff

jarząb

nie ma to jak być na bieżąco

specialist

hmm... od dwóch tygodni już znam ich debiutancki album i coraz bardziej mi się podoba i słucham dość często. Jestem słabym człowiekiem Wink

bartoś

libertines - up the bracket

wtedy tak naprawdę zacząłem słuchać prawdziwej muzyki pierwszy kontakt z punkiem

x

Astrogirl

debiut Placebo-nigdy wcześniej nie słyszałam czegoś tak intensywnego (nawet biorąc pod uwagę że muzycznie mają na koncie lepsze płyty)

Elephant-The White Stripes-że coś tak minimalistycznego może być tak ujmujące

Is This It-The Strokes-totalnie wywrócili do góry nogami moje spojrzenie na muzykę

Turn On The Bright Lights-Interpol emocjonalny huragan na który zdecydowanie nie byłam przygotowana

obie płyty Libsów-poczułam trudną do opisania emocjonalną więź z muzyką(i z muzykami)

i wszystko Suede-z każdego powodu.Ale przede wszystkim-Brett.Jak dla mnie-najwspanialsza osobowość muzyczna w ogóle.

zjem ci chleb

nirvana "nevermind" - płyta, którą usłyszałem mając 13 lat i która rozpoczęła moje poszukiwania muzyczne.

joy division "closer" - emocjonalna demolka, coś więcej niż muzyka.

niemal wszystko mike'a pattona - za zabawę muzyką i wszechstronność.

Johnny99

U2 " The Joshua Tree " - byłbym dziś w zupełnie innym miejscu, gdybym 8-9 lat temu tej płyty nie usłyszał.

Junior Senior " D-D-Don't Stop The Beat " - kurde, muzyka taneczna naprawdę może być fajna !

The Darkness " Permission To Land " - ta płyta nauczyła mnie, że można słuchać wszystkiego czego się chce ( i grać wszystko, co się chce ), nikt za mnie nie będzie decydował co jest fajne, a coś takiego jak " obciach " nie istnieje.

nezkafe

Janis Joplin - "Pearl"

morfintwoj

'Pornography' The Cure, czyli taki moment kiedy jest sie sześć stóp pod ziemią a świat okazuje sie wcale nie taki fajny jak mówili w reklamach.

poducha · Gość

Dire Straits - Love Over Gold

Stary, zmaltretowany winyl ładowany nagminnie przez tatusia. Wtedy to ja stałem się świadomym słuchaczem.

x · Wysłany: Sob 11:11, 21 Mar 2009 Temat postu:

taki fajny temat zdechł.

dodam że moje życie rozjebały trzy albumy de facto.

wpierw bowie i jego 'low' - bo to tak jakby połączyć porsche z karawanem, jak tygodnik powszechny z polityką, imprezę z kameralnością i tak dalej i tak dalej. przeciwności łączą się, i zarazem nie wychodzi z tego miszmasz. jest jak podróż, bo bowie lubi podróże, przez całą europę, rejestrująca nastroje panujące w danych miejscach. i tak początek to zachód, wpatrzony w telewizory a zarazem smutny, pełny dynamiki,blichtru,szybkości, później są niemcy i industrialna przestrzeń, potem smutny wschód czyli warszawa się kłania, i podróż się kończy na japonii i strugach deszczu płynących z nieba na przechodniów, oświeconych przez neony.
ostatni fragment, opowiada już o życiu pod ziemią, czyli obserwacja z zewnątrz.

i pomyśleć, że teraz to wymyśliłem. nie ma to głebszego sensu. o tej płycie można i mówić i mówić, kłamać, blefować, konfabulować, a i tak ludzie ci uwierzą, tak niepojęte to dzieło.

drugi album to carissa's wierd-songs about leaving. najpiękniejsza rzecz w chylącej się już ku upadkowi dekadzie. opus magnum smutku, gdyż już pierwszy odsłuch, wstawia ci w oczy krople, a ty jesteś w konfuzji - co się dzieje? przecież to jakieś amerykańskie brzdąkanie+ skrzypce+ładny kobiecy wokal. a działa jak prozac.
użyłem złego sformułowania, znaczy z tym smutkiem. smutek kojarzy się z rozpaczą. a tu rzecz wygląda nieco inaczej. to jak spotkanie z przyjacielem po latach. partnerem, po dłuższym czasie nieobecności, powrót do małej ojczyzny. rozczula cię ten widok, rozrzewnia. i właśnie etykeitka przyjemnej,łagodnej melancholii mnie zniszczyła.

trzeci album to john cale i jego paris 1919. ale już wyczerpał mi się limit słów, i nic więcej nie napiszę. idę na śniadanko.

saragosse · Wysłany: Sob 20:08, 21 Mar 2009 Temat postu:

Myslovitz "Miłość w czasach popkultury" - od tego wszystko się zaczęło w zamierzchłych czasach podstawówki.

Pan Karol · Wysłany: Wto 7:47, 24 Mar 2009 Temat postu:

Ja mam sporo takich płyt. O kilku napomknę:

Dead Kennedys "Fresh fruits for rotting vegetables" / The Clash "Combat rock" - punk rock, oi oi oi
(a nawet dużo więcej niż punk rock Wink

)

Joy Division "Closer" - tak jak napisał chleb, to więcej niż płyta. To jest podróż.

Nick Cave & The Bad Seeds "No more shall we part" - piękne,niesamowita ekspresja

Nirvana "Unplugged in New York" - brud i subtelność, Apollo tańczy z Dionizosem, zajebisty, najlepszy unplugged

Lenny Valentino "Uwaga! Jedzie tramwaj" - najlepsza polska

Kaliber 44 "Tajemnicza Księga. Prolog" - mój początek przygody z hip-hopem. Fenomenalny psychorap,niepowtarzalny

Blur "Think Tank" - klimat,klimat,klimat

Wiele jest jeszcze płyt,które wpłynęły na moją percepcję muzyczną. Mógłbym parę tytułów jeszcze wymienić. Zdarzają się chyba każdemu płyty po których słowo "muzyka" nabiera bardziej majestatycznego znaczenia.